Caneuon Gwerin

Ffarwel fo i Langyfelach Ion,
A'r merched ieuainc i gyd o'r bron;
'Rwy'n mynd i dreio pa un sydd well,
Ai 'ngwlad fy hun neu'r gwledydd pell.

A martsio wnes i yn y blaen
Nes imi ddod i dre Pont–faen,
Ac yno 'eddent, yn fawr eu sbort,
Yn listio' gwŷr at y Duke of York.

Mi drois fy mhen ac i ryw dŷ,
Yr aur a'r arian oedd yno'n ffri,
Y dryms a'r ffeiffs yn cario'r sŵn –
A listio wnes at y Light Dragoon.

'Rôl imi fartsio i Lundain fry,
Diwti caled ddaeth arnom ni,
Sef handlo'r dryll a'r cleddyf noeth,
Y bwlets plwm a'r powdwr poeth.

Fe ddaeth despatch yn fore iawn,
A daeth un arall y prynhawn,
Fod yr English fleet yn hwylio i ma's
I frwydr dros y moroedd glas.

Ffarwel fy nhad a'm hannwyl fam,
Sydd wedi'm magu a'm dwyn i'r Ian
Yn dyner iawn ar aelwyd Ian,
A chan ffarwel fo i'r merched glan.

Os hola rhai pwy wnaeth y gân,
Atebwch hwy mai merch fach lan
Sydd yn gweddïo nos a dydd
Am i'w hannwyl gariad gael dod yn rhydd.

'RôI imi aros amser hir,
Yn rhydd y daeth, 'rwy'n dweud y gwir;
Dychwelodd ef i'w fro ei hun,
Ces roddi cusan ar ei fin.

Fe ddaeth ag arian ganddo'n stôr
O'r gwledydd pell tu draw i'r môr,
A'r cyntaf peth a wnaeth o'i serch
Oedd chwilio am ei annwyl ferch.

Offeiriad alwyd yno'n glau
I'n rhwymo ni yn un ein dau;
Cawn fyw mewn llwyddiant drwy ein ho(e)s,
A chysgaf rhwng ei freichiau'r nos.

Cymerwch gyngor, ferched llon,
Os aiff eich cariad dros y don:
I beidio rhodio'n wamal ffol,
Ond byddwch driw nes try yn ô1.

Mi gefais gynnig lawer gwaith,
Do, ar gariadon, chwech neu saith,
Ond, coeliwch fi, 'roedd ganmil gwell
Im gofio'r mab yn y gwledydd pell.

Fe aeth a'm calon gydag e',
Ond eiddo'i hun rodd yn ei lie,
A deddf atyniad cariad cun
A wnaeth ein c'lonnau bach yn un.