Straeon Covid: “Dw i ddim yn wir yn dyheu am fynd yn ôl i fywyd fel yr oedd yn union”

Cyfraniad Richard i broject Casglu Covid: Cymru 2020.

Symudais i yma ym mis Ionawr 2020, felly mae hi wedi bod yn anoddach fod i nabod fy nghymydogion, ond dw i'n synnu faint o sgyrsiau dw i wedi eu cael gyda nhw wrth weithio yn yr ardd neu roi'r bins allan! Ar wahân i'r ffaith fy mod i ddim wedi gweld fy ffrindiau wyneb yn wyneb, yn gyffredinol dw i'n meddwl fy mod wedi bod mewn cysylltiad â nhw yn amlach os rhywbeth drwy gyfryngau digidol.

Dw i'n dal i weithio, felly ar wahân i fod gartref dyw patrwm yr wythnos ddim wedi newid yn fawr iawn. Codi, cawod, ymarferion, brecwast, logio ymlaen, gweithio, cinio, gweithio, logio i ffwrdd. Mynd am dro. Swper. Hamdden. Gwely.

Y prif beth yw'r lleoliad – gweithio gartef. Mae'r gwaith mwy neu lai yr un peth, ond mwy o waith yn cysylltiedig â Covid-19 sy'n golygu gweithio'n hwyr neu dros y penwythnos weithiau.

Dw i'n prynu llawer mwy ar lein gan gynnwys bwyd gan siopau lleol sy'n dosbarthu. Ac o ran mynd i siopa mewn archfarchnad, er enghraifft, dw i'n mynd yn llai aml, ar y dechrau unwaith yr wythnos, efallai rhyw ddwywaith nawr, ac yn mynd i siop cigydd lleol ryw unwaith yr wythnos.

Dw i'n trio cadw pellter yn gyffredinol, golchi dwylo, gwisgo masg i fynd i siopa. Trio cadw'n iach yn gyffredinol drwy fynd am dro (ar droed neu ar feic). Dw i wedi cael pyliau o deimlo'n emosiynol, yn enwedig ar y dechrau. Ddim yn gallu edrych ar y newyddion ar y dechrau. Y pethau lleiaf yn fy ypsetio. Teimlo'n ofnus. Ond adegau eraill yn teimlo'n hapus fy mod yn byw yn rhywle mor hardd a bod bywyd yn braf. Teimlo'n well nawr nag oeddwn ar y dechrau.

Dw i'n meddwl bod y cyfnod dan glo wedi rhoi cyfle i wneud pob math o bethau newydd. Dw i ddim yn wir yn dyheu am fynd yn ôl i fywyd fel yr oedd yn union. Dw i'n colli gallu teithio a mynd mas am bryd o fwyd.