Owain Glyndŵr a thrawst Sycharth

Dafydd Wiliam

Ar 16 Medi, 617 o flynyddoedd yn ôl cyhoeddwyd Owain Glyndŵr yn Dywysog Cymru gan ei ddilynwyr yn ei lys yn Glyndyfrdwy. Pahaodd ei frwydr yn erbyn grym Lloegr rhwng 1400 ag 1409. Roedd ei gartref, Sycharth, yn gastell mwnt a beili Normanaidd yn Llansilin, Sir Ddinbych. Cyn y gwrthryfel, honnai y bardd Iolo Goch fod naw neuadd yn y llys, a bod to o lechi ar bob un. Ysgrifennodd ‘Mae’i lys ef i nef yn nes’. Ar y stad roedd llyn pysgod, perllan, gwinllan, ceffylau, ceirw, peunod, a dim ond y cwrw lleol gorau fyddai ei weithwyr yn yfed. Wedi darganfod Sycharth yn wag fe losgwyd y lle i’r llawr gan Harri o Fynwy (a goronwyd wedyn yn Harri V). Wedi hynny fe losgodd Glyndyfrdwy.

Yn 1927 cysylltodd Yr Aldramon Edward Hughes o Wrecsam â Syr Cyril Fox, pennaeth Amgueddfa Genedlaethol Cymru, a oedd newydd agor i’r cyhoedd. Yn ei lythyr honodd fod trawst mawr derw wedi cael ei ddarganfod 30 mlynedd ynghynt tra’n gwagio ffos Sycharth I’r perchennog, Syr Watkin Williams-Wynn. Symudwyd y trawst yn ofalus i Neuadd Llangedwyn gan y Foneddiges Williams-Wynn. Yn 1924 gofynnodd Y Aldramon Hughes os gallai ddefnyddio’r trawst yn Neuadd Goffa newydd Llansilin. Roedd y trawst yn rhy hir i’r pwrpas, felly fe lifiwyd darn o un pen, gwaith anodd iawn yn ôl y son. Rhoddwyd y darn a oedd ar ôl i’r Amgueddfa.

Glanhawyd y trawst yn ddiweddar fel y gellid tynnu lluniau ohono ac ei arddangos yn Eisteddfod Genedlaethol y Fenni. Doedd dim golwg o losg arno fel y disgwylid, ond fe all fod yn ddarn o’r bont dros y ffos na losgwyd i’r un raddfa. Mae yn 50cm o uchder, a 27cm x 36cm o drwch (20” x 11” x 14”). Mae y mortis sylweddol sydd i’w weld yn un ochr yn 27cm x 14cm (11” x 6”).

Achosodd yr arddangosfa gryn diddordeb, ac fe gysylltodd Richard Suggett o Gomisiwn Brenhinol Henebion Cymru i gynnig mwy o wybodaeth. Rhai blynyddoedd ar ôl codi Neuadd Llansilin, tynnwyd trawst Sycharth o’r adeilad oherwydd pydredd, a rhoddwyd mewn sgip. Achubwyd y trawst gan Mr. Dick Hughes, perchennog garej lleol, a’i rhoi yn ôl i’r Neuadd rhai blynyddoedd wedyn. Mae gweddillion y trawst yn awr mewn cas gwydr, a bellach ond yn 75cm o hyd.

Mae gwaith cloddio archaeolegol yn Sycharth wedi darganfod neuadd 18 medr o hyd (43’), ond nid y naw a honnai Iolo Goch. Er mwyn cefnogi yr honiad taw darn o Sycharth yw’r trawst mae angen ceisio dyddio y pren. Wedi dweud hyn, nid yw pob darn o bren yn addas i’r dechneg o ddyddio drwy dendrocronoleg, ac eraill fel hwn o bosib yn rhy fregus yw ddyddio drwy gymeryd sampl gyda dril llaw.

Mae ein gwaith diweddar wedi bod yn canolbwyntio ar ddarganfod cymaint o wybodaeth a phosib drwy ymchwiliadau a wneith ddim niwed i’r pren. Hynny yw, defnyddio ein llygadau. Drwy oleuo y pren or ochr roedd modd gweld y gwahannol farciau a oedd wedi casglu drwy ddeunydd ers cyfnod Glyndŵr lan at ei dderbynodi mewn i’n casgliadau ni yn 1931. Mae’r rhain yn cynnwys y torriadau llif ar ddau ben y pren. Oherwydd bod un ohonnynt yn gam, y tebygrwydd yw y torriad yma a ddinistriwyd tri llif tua 1924 pan addaswyd y pren i ffitio i mewn i neuadd Llansilin.

Rydym hefyd wedi glanhau un o’r wynebau yma er mwyn gweld tyfiant y goeden dros amser. Ar ôl cyfri’r cylchoedd tyfiant fe welom fod y goeden tua 200 mlwydd oed pan y torrwyd hi. Ein cam nesaf yw cymharu patrwm tyfiant y goeden gyda’r catalog o gronoleg coed derw er mwyn rhoi dyddiad i’r trawst o Sycharth.

sylw (2)

Nid yw sylwadau ar gael ar hyn o bryd. Ymddiheuriadau am yr anghyfleustra.
sue webster
17 Tachwedd 2018, 11:26
i am a distant descendent of owain glyndwr and very proud of my ancestor . on my mum`s side. i am half welsh /irish with a bit of scots !
Rona campbell
24 Medi 2017, 14:16
I found this very interesting. It's hard looking a chunk of oak and adding history and reality to it, and imagining what historians say. I always think the greatest magic must be in digging up artefacts and researching them. When they are displayed in a museum, out of their rooted bed, I find it hard to get really excited about them. It's not that I don't have a vivid imagination, it's more that relics value, for me are at their greatest interest resting in their surroundings. Sorry geologists but I find museums very sterile. I have removed stones, bones, bits of wood etc from their surroundings, taken them home and looked at them, but they loose their magic when isolated from their surroundings. I sound unrealistic and critical of musiems but if there is a way of keeping relics where they are found and letting people find these themselves I believe the magic would be doubled for the artefact. For example, cave paintings seeing them there is a huge percentage of what I would like.