: Casgliadau ac Ymchwil

How to Name Nature

My Professional Training Year placement in the Natural Sciences Department at National Museum Cardiff has been going for a few months now and we are making great progress! We have gotten to the stage where it is time to name the new species of shovel head worm (Magelonidae) that we have spent many months describing and drawing. Shovel head worms are a type of marine bristle worm.

So, the big question is, how exactly do scientists name the new species they discover? 

All species are named using a system called binomial nomenclature, also known as the two-term naming system. This system is primarily credited to Carl Linnaeus in 1753 but there is evidence suggesting the system was used as early as 1622 by Gaspard Bauhin. You will know them as the Latin names for organisms or scientific names. These names are firstly formed of a generic name, identifying the genus the species belongs to and a specific name, identifying the species. For example, the binomial name for humans is Homo sapiens. Homo is the genus, which also includes our ancestors like the Neanderthals (Homo neanderthalensis) but if you want to specifically refer to modern humans you add the species name, sapiens. So, Homo sapiens is what you get.

Today, binomial nomenclature is primarily governed by two internationally agreed code of rules, the International Code of Zoological Nomenclature (ICZN) and the International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (ICNafp). Across the two codes the rules are generally the same but with slight differences. As my work focuses on naming animals, I will focus on the rules set out by the ICZN.

The first step in naming a new species is figuring out exactly what to name it after. There are generally 3 main ways to pick a name.

Firstly, you can pick a physical trait of the animal. This trait usually makes it stand out from the other species in its genus. This is my preferred method of naming because it gives people an impression of what it is like just by its name. For example, European robins are given the binomial name Erithacus rubecula and rubecula is derived from the Latin ruber, meaning red which emphasises the robin’s iconic red breast.

An example of a shovel head worm with a name like this is Magelona cepiceps, translating from the Latin cepa for onion and ceps referring to the head. This relates to the shape of the ‘head’ (prostomium) of the worm resembling an onion!

Secondly, you could name the new species after the place it was discovered. It’s not as descriptive as naming the animal after a physical feature but tells you where you may find it. The binomial name for the Canada Goose is Branta canadensis, displaying that although the bird is a common sight in many places thanks to its introduction, it is originally from Canada.

A shovel head worm with a regional scientific name is Magelona mahensis, indicating that it is from the island of Mahé in the Seychelles.

 

 

 

 

Lastly, you can name it after someone. Of course, a person’s first instinct might be to try and name a species after themselves. The ICZN doesn’t have a rule explicitly against this but it is seen as a sign of vanity. But perhaps if you name enough species in your field, eventually someone may name a species after you. This is my least favourite way to name species because it may not tell you anything about the species at all, but it is nice to give honour to those that are important to us or those who have put in a lot of work in the field. For example, in honour of Sir David Attenborough’s 90^th birthday a dragonfly was named after him, taking the name Acisoma attenboroughi. Attenborough has inspired so many scientists that he has around 34 species named after him currently. There is a shovel head worm named Magelona johnstoni which is named after Dr George Johnston, one of the first scientists to describe shovel head worms.

While the names can be taken from words in any language they must be spelt out in the Roman alphabet, ensuring they can be universally read. Many binomial names are formed of words from ancient Greek but have been Latinised. Typically, if you have selected a physical feature it is translated into Greek or Latin. There are several books specifically written for helping scientists translate and create new species names.

To Latinise the name, you have selected you have to make sure it follows the rules of Latin grammar. This is where it gets a little complicated as you have to start considering the genus name of the species. Latin has masculine, feminine and neutral words, you can tell this by how the word ends. The gender of the genus name will affect the ending and gender of your species name.

And with that information you are just about ready to name your species!

It might seem like a lot of things to consider when you are naming a new species, believe me I never expected to know this much about Latin grammar! But these rules are incredibly important to ensure we can orderly name and keep track of each of the fascinating organisms that are discovered and allows everyone to universally understand which animals scientists are talking about. Especially when you consider that there are over 12,000 known marine bristleworms globally and that number is increasing.

Once all of the drawings and descriptions are complete, the scientific paper goes through a peer-reviewed process where other experts in the field consider your decision to describe and name the new species. If the reviewers agree the species is formally described and those that were involved are now the species authorities. In scientific journals the species name will be written down followed by the names of those who described it and the year it was described. So, while you might not name a species after yourself, whenever the species is mentioned you will get recognition for the work you have done.

So, what will our new species be called?........Well, you’ll have to stay tuned to find out........

Mae'n Wythnos Genedlaethol Storïo !! Er mwyn ei ddathlu, rydyn ni'n eich gwahodd i greu a dweud stori wrthym .... am y ffrog briodas hon!

Byddwn yn adrodd mwy o hanes y ffrog yma ar ddiwedd y gystadleuaeth, gan nad ydym am gyfyngu ar eich creadigrwydd na dylanwadu ar eich syniadau, ond efallai y byddai gennych ddiddordeb gwybod ei bod wedi'i gwneud o frethyn cain, wedi'i brynu ym 1974, pan oedd ein hamgueddfa yn dal i fod yn felin wlân weithredol o'r enw Melin Cambrian.

Bydd yr enillydd yn derbyn Carthen Cymraeg wlân ddwbl, a wnaed ar ein safle amgueddfa gan Melin Teifi. Mae nifer o ddewisiadau lliw ar gael.

Bydd y gwehydd stori orau yn ennill blanced Gymraeg ddwbl hardd, draddodiadol, a wnaed gan Melin Teifi ar ein safle amgueddfa. Yn draddodiadol, rhoddwyd y blancedi hyn fel anrheg briodas, ac maent yn parhau i gael eu gwerthfawrogi a'u casglu ledled y byd.

SUT I GYSTADLU:

Mae'r grefft o adrodd straeon yn un hynafol yma yng Nghymru. Cafodd ei ymarfer gan Gyfarwyddion yn llysoedd ein brenhinoedd ac arglwyddi yn ogystal ag wrth dan yr efail ac ar aelwydydd ledled y Genedl. I anrhydeddu'r traddodiad hwn, ar gyfer wythnos adrodd straeon, rydyn ni'n gofyn i chi DDWEUD stori, yn hytrach nag ysgrifennu un i lawr. Mae croeso i chi ymgeisio trwy'r Gymraeg neu'r Saesneg. Felly,

1. Breuddwydiwch, dychmygwch a meddyliwch trwy stori fer, wreiddiol, a ysbrydolwyd gan y ffrog briodas hon o'n casgliad. Efallai y bydd hi'n ddefnyddiol i chi nodi ychydig o bwyntiau i strwythuro’r stori.

2. Ymarferwch DWEUD y stori, ac amserwch eich hun i sicrhau ei bod DAN 2 FINUD O HYD. Ni fyddwn yn derbyn straeon sy'n mynd dros amser.

3. Pan fyddwch chi'n teimlo'n hyderus, ffilmiwch eich hun yn adrodd y stori mewn llai na 2 funud. Nid oes angen iddo fod yn ffansi, bydd ffilm ar gamera ffôn yn hollol dderbyniol. Fel arall, allech chi recordio'ch hun yn siarad y stori (dim mwy na 2 funud o hyd) ac anfon y recordiad sain atom. Fodd bynnag, peidiwch â DARLLEN stori I ni. Mae gwahaniaeth mawr rhwng traddodi stori ar lafar a'i darllen. 

4. Pan fydd gennych recordiad ffilm / sain rydych chi'n hapus ag ef, anfonwch e dros e-bost atom gan ddefnyddio’r cyfeiriad yma: stori@amgueddfacymru.ac.uk

Yn draddodiadol, rhoddid y blancedi yma'n anrhegion priodas, ac maent yn parhau i gael eu gwerthfawrogi a'u casglu ledled y byd.

DYDDIAD CAU’R GYSTADLEUAETH: DYDD MERCHER 10 CHWEFROR am 15:00. Am delerau ac amodau cystadlu, gwelwch isod

Byddwn yn rhannu'r 5 stori orau trwy ein sianeli cyfryngau cymdeithasol ar Ddydd San Ffolant, ac yn cyhoeddi'r enillydd y prynhawn hwnnw.

 

 

 

CYNGOR AM RECORDIO EICH STORI YN DEFNYDDIO FFÔN SYMUDOL / TABLET / GLINIADUR / CYFRIFIADUR BEN-DESG

Goleuo

- Defnyddiwch olau naturiol: y tu allan neu wrth ymyl y ffenestr gyda'r golau ar eich wyneb.

- Ceisiwch osgoi cael golau’r tu cefn i chi, megis ffenestr, lampau, teledu ayyb.

 

Fframio a Lleoli

- Ffilmiwch gan ddefnyddio fformat  tirwedd, yn hytrach na portred.

- Cadwch eich ffôn mor llonydd ag y gallwch trwy ddefnyddio tripod neu ei orffwys ar wyneb cyson. Cisiwch osgoi ffilmio â llaw.

 

Cofnodi ar Gliniadur neu Gyfrifiadur Ben-desg

- Cychwynwch Zoom, Tims, Skype, FaceTime ac ati gan sicrhau eich bod chi'n gallu gweld eich hun, yna dechreuwch QuickTime Player.

 

Defnyddio nodwedd cipio sgrin gyda QuickTime Player

- O fewn y rhaglen: File, “New Screen Recording”, pwyswch botwm recordio coch i ddechrau recordio.

- Pwyswch y botwm stopio i ddiweddu'r recordiad.

- Safiwch y ffeil: Ffeil, “Export As”, 1080p, teitl y fideo, dewis lleoliad y ffeil, “Save”.

 

Telerau ac Amodau

· Yr Hyrwyddwr yw: Amgueddfa Genedlaethol Cymru / the National Museum of Wales (Rhif Elusen: 525774) sydd â’i swyddfeydd cofrestredig ym Mharc Cathays, Caerdydd, CF10 3NP.

· Ni chaiff gweithwyr Amgueddfa Genedlaethol Cymru na aelodau'r teulu, neu unrhyw un arall sydd ynghlwm â'r gystadleuaeth mewn unrhyw fodd, gystadlu.

· Nid oes tâl mynediad i'r gystadleuaeth ac nid oes yn rhaid gwneud unrhyw bryniad i gystadlu.

· Ni fydd unrhyw ymgais sy’n rhoi ymgeisydd, staff neu unrhyw berson arall mewn perygl yn gymwys ar gyfer y gystadleuaeth.

· Nid yw’r Hyrwyddwr yn gyfrifol am unrhyw anaf neu niwed corfforol i ymgeiswyr neu unrhyw berson arall wrth gymryd rhan yn y gystadleuaeth hon.

· Cyfrifoldeb yr ymgeisydd yw sicrhau eu bod yn cymryd y camau angenrheidiol i sicrhau eu diogelwch eu hunain, ac unrhyw berson arall presennol, tra’u bod yn cymryd rhan yn y gystadleuaeth.

· Dyddiad cau’r gystadleuaeth fydd Mercher, 10 Chwefror am 15.00. Wedi’r dyddiad hwn ni chaiff ceisiadau pellach eu derbyn.

· Ni dderbynnir cyfrifoldeb am unrhyw geisiadau nas derbynnir, am unrhyw reswm. Nid yw prawf anfon yn brawf fod y cais wedi'i dderbyn.

· Ceidw’r Hyrwyddwr yr hawl i ddileu neu newid y gystadleuaeth a’r telerau a’r amodau hyn heb rybudd yn achos unrhyw ddigwyddiad y tu hwnt i reolaeth yr Hyrwyddwr. Bydd yr Hyrwyddwr yn hysbysu’r ymgeiswyr cyn gynted â phosibl o unrhyw newid i’r gystadleuaeth.

· Nid yw’r Hyrwyddwr yn gyfrifol am fanylion anghywir am wobrau a ddarperir i ymgeisydd gan unrhyw drydydd parti sydd ynghlwm â’r gystadleuaeth.

· Ni chaiff gwobrau ariannol eu cynnig yn lle’r gwobrau a nodir. Ni ellir trosglwyddo’r gwobrau. Cynigir y gwobrau yn unol â’u hargaeledd a cheidw’r Hyrwyddwr yr hawl i gyfnewid unrhyw wobr am wobr gyfwerth heb rybudd.

· Caiff yr enillwyr eu dewis gan gynrychiolydd yr Hyrwyddwr.

· Caiff yr enillwyr eu hysbysu drwy ebost, Facebook neu Twitter erbyn 15 Chwefror. Os na ellir cysylltu â’r enillwyr, neu os na fyddant yn hawlio eu gwobr o fewn 72 awr o gael eu hysbysu, cedwir yr hawl i dynnu’r wobr yn ôl a’i dyfarnu i enillydd arall.

· Bydd yr Hyrwyddwr yn hysbysu’r enillydd pryd a ble y gellir casglu’r wobr – neu lle i’w bostio

· Bydd penderfyniadau’r Hyrwyddwr, ym mhob achos yn ymwneud â’r gystadleuaeth, yn derfynol ac ni atebir unrhyw ohebiaeth.

· Caiff y gystadleuaeth a’r telerau ac amodau hyn eu rheoli dan gyfraith y DU a bydd unrhyw anghydfod yn atebol i awdurdod llysoedd y DU yn unig.

· Wrth ymgeisio, mae pob ymgeisydd yn rhyddhau Facebook, Twitter a Instagram o unrhyw a phob atebolrwydd sy'n ymwneud â'r gystadleuaeth hon.

· Bydd pob ymgeisydd yn cytuno y gall Amgueddfa Genedlaethol Cymru arddangos a rhannu’r cais a gyflwynwyd, ar eu gwefan a’u cyfrifon cyfryngau cymdeithasol, gan gydnabod eu henw os yw’r wybodaeth ar gael. Erys hawlfraint ddeallusol y gweithiau ym meddiant yr ymgeisydd

· Mae’r enillwyr yn cytuno i yrru neges o gydnabyddiaeth ar Facebook, Instagram neu Twitter, gan enwi @amgueddfacymru yn eu neges.

· Mae’r enillydd yn cytuno y gellir defnyddio ei enw, llun, a’r gwaith a gyflwynwyd mewn unrhyw ddeunydd cyhoeddusrwydd.

· Caiff unrhyw ddata personol yn ymwneud â’r enillydd neu unrhyw ymgeiswyr eraill ei ddefnyddio’n unol â chyfraith ddiogelu data gyfredol y DU yn unig ac ni chaiff ei ddatgelu i drydydd parti heb ganiatâd ymlaen llaw gan yr ymgeisydd.

· Bydd ymgeisio yn y gystadleuaeth yn gyfystyr â derbyn y telerau ac amodau hyn.

· Nid yw’r gystadleuaeth hon wedi ei noddi, ei chymeradwyo na’i gweinyddu, nac ychwaith yn gysylltiedig â Facebook neu unrhyw Rwydwaith Gymdeithasol arall. Rydych yn darparu eich gwybodaeth bersonol i Amgueddfa Cymru yn hytrach nag unrhyw barti arall. Caiff y wybodaeth a ddarperir ei defnyddio yn unol â’r Ddeddf Diogelu Data.

Have you ever asked yourself the question “What’s behind the gallery doors of National Museum Cardiff”? Well, if you have then this blog might be for you. The specimens and objects you see in the galleries are just a fraction of those we have in the museum’s collections. So why do we have so many? Specimens in the galleries do suffer when exposed to light while on display, and occasionally from being touched by little sticky fingers! To help protect them, we regularly swap fragile objects on display with those in our stores. We also change objects round for the different exhibitions we produce. Objects behind the scenes are also used for a whole variety of different activities such as education and research. 

While we may not be able to put all of our specimens on display, we do like to share as many of them as we can via our social media channels. In the Natural Sciences Department, we do that via the @CardiffCurator Twitter account. Each week, we might share our worm highlights on #WormWednesday, some of our fantastic fossils on #FossilFriday and various other amazing specimens on other days of the week via various alliterations! 

Of course, the festive season is no different and each year we promote Christmassy objects via a #MuseumAdvent calendar. For 2020, our calendar has been inspired by the ‘Nature on your doorstep’ program which the museum has run throughout lockdown aimed at reconnecting people with nature. One of the main activities has been photo bingo, where we challenged people to find and photograph a number of objects. For winter bingo, we released a card at the end of November with 24 wintery things, such a robin, holly, frost and a sunset. Behind every door of our museum advent calendar, we included helpful tips and photographs from our collections, alongside live photos to help people find everything on the bingo sheet.

We are nearly half way through the calendar, but if you would like to join in why not follow the #MuseumAdvent hashtag over on @CardiffCurator and see if you can call “House” before the 24^th December.

Gan ei bod yn bryd hongian hosanau Nadolig unwaith eto, dyma ni’n fforio’n harchifau a gofyn i Mark Lucas, Curadur y Diwydiant Gwlân yn yr Amgueddfa Wlân Cymru am hanes yr hosan yma yng Nghymru. Fel mae'n digwydd, mae yna lawer i'w ddweud, ac os cewch eich ysbrydoli i roi cynnig ar wau eich hosan Nadolig eich hun, mae gennym ni batrwm hawdd iawn i'ch helpu chi i wneud hynny.

Hanes gweu hosanau yng Nghymru

Mae traddodiad hir o weu hosanau yng Nghymru, ac yn yr 18fed a’r 19eg ganrif, cyfrannodd gweu hosanau at economi ddomestig cefn gwlad Cymru. Byddai hosanau yn cael eu gweu ar yr aelwyd yn y gaeaf, a’r teulu cyfan yn helpu. Roedd y Noson Weu yn draddodiad yn y Gymru wledig, lle byddai cymdogion yn dod ynghyd i weu yn gymdeithasol, a gwrando ar hen straeon, caneuon hynafol neu gerddoriaeth ar y delyn.

Bala a Thregaron oedd y canolfannau gweu hosanau, a chynhaliwyd marchnadoedd mawr deirgwaith y mis yn y trefi hyn. Ym 1851, roedd 176 o hosanwyr yn Nhregaron a’r cylch.

Mae gwlana yn hen draddodiad Cymreig arall. Byddai grwpiau o fenywod yn dilyn porthmyn neu gerdded y ‘llwybrau gwlana’. Bydden nhw’n casglu’r darnau bach o gnu o’r caeau a’r llwyni, yn plygu, estyn a thynnu bob un darn o gnu gwerthfawr. Byddai’r menywod yn ymweld â ffermydd ar

Diorama Gwlana

hyd y ffordd gan gyfnewid llety, bwyd a newyddion lleol am waith o gwmpas y fferm. Weithiau, os oedden nhw’n lwcus, byddai’r ffermwr wedi cadw cnu i’r menywod. Roedd yr hawl i gasglu’r cnu’n werthfawr, a byddai menywod ifanc a oedd yn gweithio fel morwynion yn sicrhau eu bod yn cael bythefnos i ffwrdd ar gyfer casglu cnu bob blwyddyn. Byddai’r menywod yn dychwelyd adref gyda’i sachau trwm llawn gwlân. Bydden nhw’n ei olchi a nyddu’r edafedd er mwyn ei ddefnyddio i weu hosanau a dillad eraill.

Bachyn edafedd

Oherwydd diffyg trafnidiaeth yn y Gymru wledig, os byddai rhaid i bobl deithio bydden nhw’n cerdded, ac wrth gerdded byddai menywod yn gweu gyda bachyn edau. Mae bachyn edau ar siâp S, gydag un pen wedi’i gysylltu â gwasg eich dillad a phellen ar y pen arall, er mwyn i chi gael eich dwy law yn rhydd i weu wrth gerdded. Yn Sir Aberteifi yn yr 19eg ganrif, byddai menywod yn cario mawn o’r mynyddoedd i’w ddefnyddio fel tanwydd. Bydden nhw’n cario hyd at 27kg o fawn mewn basgedi ar eu cefnau, i gadw eu dwylo’n rhydd i weu wrth gerdded. Byddai menywod hefyd yn gweu ar eu ffordd i’r capel, ond yn stopio cyn camu i dir cysegredig.

Gwisgwyd gweiniau gweill ar ochr dde’r corff ar ongl i ddal gwaelod y waell, gan adael y llaw chwith yn rhydd i weithio’r edau ar y waell arall. Byddai’r wain yn dal pwysau’r gwlân ac atal y bachau rhag cwympo oddi ar y gweill.

Gweiniau nodwyddau gweu

Traddodiad Cymreig yw rhoi gweiniau gweill fel arwydd o gariad. Cai’r rhain eu cerfio’n gywrain gan ddynion ar gyfer eu cariadon. Fel arfer maent wedi’u cerfio o bren, ond mae enghreifftiau i’w gweld o ifori a metel.

Manylion peiriant gweu hosanau 

Yn Oes Fictoria, daeth peiriannau hosanau yn boblogaidd. Gallai’r peiriannau hyn weu hosanau’n gyflymach o lawer nac y byddai merched yn gweu â llaw.

Cynhyrchodd diwydiant hosanau gogledd Cymru 300,000 pâr o sanau i luoedd y Cynghreiriad yn ystod y Rhyfel Byd Cyntaf.

Ym 1966 gallai Melin Dreifa yng Nghwm Morgan, dan berchnogaeth David Oliver, gynhyrchu 7 pâr o hosanau’r awr, a byddai’r peiriannau gweu trydanol yn aml yn cynhyrchu 250 pâr yr wythnos.

Esiampl o sanau Corgi

Mae’r traddodiad yn fyw hyd heddiw yn ffatri Corgi yn Rhydaman, sy’n cyfuno sgiliau traddodiadol a pheiriannau modern i gynhyrchu sanau gwlân. Maent yn adnabyddus ar draws y byd am greu sanau a hosanau moethus ac ymhlith eu cwsmeriaid y mae’r Teulu Brenhinol.

Hosanau ar ddangos yn Amgueddfa Wlân Cymru.

Beth am wau hosan Nadolig eich hun?

Mae gennym ni hosanau gwau cain iawn yng nghasgliad Amgueddfa Wlân Cymru, ond os hoffech chi roi cynnig ar rywbeth symlach, mae gennym ni batrwm gwau syml iawn ar gyfer hosan Nadolig y dylech chi allu ei baratoi mewn pryd ar gyfer ymweliad Siôn Corn. Er na allwn warantu y bydd yn cael ei lenwi, mae ein siopau yn Amgueddfa Sain Fagan ac yn yr Amgueddfa Llechi Genedlaethol yn Llanberis (gwelwch eu gwefannau am fanylion agor cyn cychwyn) yn cynnig gostyngiad o 10% ar eitemau i lenwi'r hosan, i unrhyw un sy'n dod â hosan Nadolig wedi'i gwau â llaw gan ddefnyddio'r patrwm hwn. Felly, ewch ati i wau!

GELLID LAWRLWYTHO'R PATRWM SYML I WEU HOSAN NADOLIG YMA

 

How a Distanced Professional Training Year Can Still Be Enjoyable and Successful

As an undergraduate, studying biosciences at Cardiff University, I am able to undertake a placement training year. Taxonomy, the study of naming, defining, and classifying living things, has always interested me and the opportunity to see behind the scenes of the museum was a chance I did not want to lose. So, when the time came to start applying for placements, the Natural Sciences Department at National Museum Cardiff was my first choice. When I had my first tour around the museum, I knew I had made the right choice to apply to carry out my placement there. It really was the ‘kid in the candy shop’ type of feeling, except the sweets were preserved scientific specimens. If given the time I could spend days looking over every item in the collection and marvelling at them all. 

Of course, the plans that were set out for my year studying with the museum were made last year and, with the Covid-19 pandemic this has meant that plans had to change! However, everyone has adapted really well and thankfully, a large amount of the work I am doing can be done from home or in zoom meetings when things need to be discussed.

Currently, my work focuses on writing a scientific paper that will be centered on describing and naming a new species of shovel head worm (Magelonidae) from North America. Shovel head worms are a type of marine bristle worm and as the name describes, are found in the sea. They are related to earth worms and leeches. So far, my work has involved researching background information and writing the introduction for the paper. This  is very helpful for my own knowledge because when I applied for the placement I didn’t have the slightest clue about what a shovel head worm was but now I can confidently understand what people mean when they talk about chaetigers or lateral pouches!

Part of the research needed for the paper also includes looking closely at species found in the same area as the new species, or at species that are closely related in order to determine that our species is actually new.

Photos for the paper were taken by attaching a camera to a microscope and using special imaging stacking software which takes several shots at different focus distances and combines them into a fully focused image. While ideally, I would have taken these images myself, I am unable to due to covid restrictions, so my training year supervisor, Katie Mortimer-Jones took them.

Then I cleaned up the backgrounds and made them into the plates ready for publication. I am very fortunate that I already have experience in using applications similar to photoshop for art and a graphics tablet so it wasn’t too difficult for me to adjust what I already had in order to make these plates. Hopefully soon, I will be able to take these images for myself.

My very first publication in a scientific journal doesn’t seem that far away and I still have much more time in my placement which makes me very excited to see what the future holds. Of course, none of this would be possible without the wonderful, friendly and helpful museum staff who I have to express my sincere thanks to for allowing me to have this fantastic opportunity to work here, especially my supervisor, Katie Mortimer-Jones.